jsou mezi námi jen pomyslné čáry
ať už jsi kdokoli jsi bratr můj
šest světadílů je šest kolíčků od kytary
Czy trzeba czegoś więcej?
wzruszam się przy każdej piosence ostatnio. Wzruszam się widząc koty ganiające przez instytutem. Oddycham trochę głębiej, jest dobrze, jeszcze nie boli ta wiosna, jeszcze człapiemy trochę przygarbieni i jeździmy tymi samymi tramwajami. Ale masz takie piękne oczy, że to już ostatnie podrygi. Słowa smakują jak landrynki minionego lata, jak zapach pola popołudniowego.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz